Stal jako materiał konstrukcyjny doskonale nadaje się do obróbki. Jej cechą jest wysoka wytrzymałość, ale też plastyczność. Prócz tego stal jest stosunkowo tania i ogólnodostępna. Dzięki tym właściwościom materiał ten jest chętnie wybierany przez konstruktorów. Aby detal spełniał swoją funkcję, trzeba go jednak zabezpieczyć przed niekorzystnymi czynnikami, a do tego idealnie nadaje się chromowanie metalu. Wyjaśnijmy, na czym polega ten proces.

Chromowanie detali – co to jest?

Chromowanie stali polega na nałożeniu powłoki zabezpieczającej z chromu, która chroni element przed korozją, gwałtownymi zmianami temperatur oraz naprężeniami.

Chromowanie detali – zalety

Jakie są korzyści z zastosowania chromowanej powłoki? Materiał ten jest trudnościeralny, co bezpośrednio przekłada się na wytrzymałość na zarysowania. Ta metoda gwarantuje bardzo dobre wrażenia wizualne, co w niektórych detali ma szczególne znaczenie. Prócz tego chromowanie metalu ma zalety, takie jak:

idealnie jednorodne, lśniące wykończenie;

duża twardość;

odporność na zużycie;

odporność na czynniki zewnętrzne;

lepsze przewodzenie ciepła;

całkowite zabezpieczenie przed korozją.

Chromowanie metalu – jak to się odbywa?

Proces wykorzystuje metodę elektrolityczną, która polega na tym, że stalowy element poddawany jest kąpieli w wannie, wypełnionej roztworem soli chromu. Kąpiel odbywa się w cieczy pogrzanej do temperatury kilkudziesięciu stopni Celsjusza. Detal przed umieszczeniem w wannie jest odpowiednio przygotowywany (m.in. odtłuszczany), dzięki czemu powłoka uzyskuje właściwe parametry. W przypadku technicznego chromowania stali nakładana jest niezwykle cienka warstwa chromu. Zwykle ma ona 0,005-0,2 mm grubości. Zdarza się jednak, że niektóre elementy wymagają zastosowania grubszej warstwy. Może ona wówczas mieć nawet 1 mm.

Jeżeli konieczne jest nałożenie kolejnej warstwy, detal musi zostać pozostawiony do całkowitego wyschnięcia. Dopiero wówczas można powtórzyć proces. Procedura trwa od kilku do kilkunastu godzin. Ostateczny czas chromowania elementu uzależniony jest od wielkości detalu, stopnia skomplikowania konstrukcji oraz ilości sesji.